คู่มือการศึกษาพยาบาล/วิชาชีพพยาบาล
ความหมายของการพยาบาล[แก้ไข | แก้ไขต้นฉบับ]
ตามที่สภาพยาบาลระหว่างประเทศระบุ การพยาบาลครอบคลุมการดูแลตนเองและการดูแลที่ต้องอาศัยความร่วมมือจากทีมที่เกี่ยวข้องสำหรับบุคคลทุกวัย, ครอบครัว, กลุ่ม และชุมชน ไม่ว่าจะป่วยหรือสบายดี และในทุกสภาพแวดล้อม การพยาบาลรวมถึงการส่งเสริมสุขภาพ, การป้องกันการเจ็บป่วย ตลอดจนการดูแลผู้ป่วย, คนพิการ และผู้เสียชีวิต ส่วนการสนับสนุน, การส่งเสริมสภาพแวดล้อมที่ปลอดภัย, การวิจัย, การมีส่วนร่วมในการกำหนดนโยบายด้านสุขภาพและในการจัดการผู้ป่วยรวมถึงระบบสุขภาพ ตลอดจนการศึกษา ถือเป็นบทบาทการพยาบาลที่สำคัญเช่นกัน
วิวัฒนาการ[แก้ไข | แก้ไขต้นฉบับ]
ในรายงานของอาเลสซันโดร มันโซนี เกี่ยวกับกาฬมรณะ ปาราโบลานีได้รับการอธิบายว่าเป็นกลุ่มอัศวินและนักบวชที่พบว่าตัวเองมีภูมิคุ้มกันต่อกาฬโรคและรับผิดชอบในการดูแลผู้รอดชีวิต นอกจากนี้ อัศวินเทมพลาร์ (คณะแห่งพระวิหารที่เกี่ยวข้องกับสงครามครูเสด) ยังได้รับการกล่าวถึงว่าเป็นผู้เบิกทางของการพยาบาล ส่วนการปฏิบัติศาสนกิจของบุคคลสำคัญทางศาสนาในสมัยโบราณเป็นแบบการรับเข้ามาเป็นเรื่อง ๆ และจำกัดอยู่เพียงการมุ่งเน้นทางจิตวิญญาณ กระทั่งต่อมา ฟลอเรนซ์ ไนติงเกล ได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวางว่าเป็นมาดาแห่งการพยาบาลยุคใหม่ เธอละทิ้งมรดกชนชั้นสูงของเธอเพื่อสวมกอดความรักชาติที่ท่วมท้น และได้รับการยกย่องในการใช้สถิติเพื่อยื่นคำร้องต่อรัฐสภาอังกฤษสำหรับทหารที่อ่อนแอในสงครามไครเมียใน ค.ศ. 1852 และเมื่อเร็ว ๆ นี้ แมรี ซีโคล ได้รับการพบว่าเป็นบุคคลที่รู้จักกันทั่วไปในฐานะบุคคลร่วมสมัยกับไนติงเกล และผู้เขียนบางคนลงความเห็นถึงต้นกำเนิดของการพยาบาลกับต้นกำเนิดของนิกายลูเทอแรนหรือโรมันคาทอลิก ส่วนวิกตัวร์ ลาร์เมอนิเยร์ และคณะทางศาสนาอื่น ๆ ได้ปฏิบัติหลักการพยาบาลสมัยใหม่ในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1920[1]
การเข้าร่วม[แก้ไข | แก้ไขต้นฉบับ]
การสำรวจสำมะโนของพยาบาลจากช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 1800 ได้บันทึกพยาบาลหลายร้อยคนในอาณานิคมที่เพิ่งเริ่มก่อตั้งของออสเตรเลีย รวมถึงเด็กที่ไม่ได้รับการฝึกและลูกจ้างหญิงชาวอะบอริจินที่ได้รับการกำหนดให้ดูแลผู้ป่วย ส่วนความพยายามครั้งแรกในการควบคุมการพยาบาลเกิดขึ้นหลังจากนั้นไม่นาน และก่อตั้งขึ้นในแต่ละรัฐโดยการปะทุของสงครามเมื่อ ค.ศ. 1914 ในทวีปยุโรป กระทั่งใน ค.ศ. 2012 อำนาจการพยาบาลของรัฐถูกยกเลิก และกฎระเบียบต่าง ๆ ได้รับการรวมเป็นของรัฐบาลกลางในออสเตรเลีย ดังนั้น ใบอนุญาตจึงกลายเป็นความรับผิดชอบของเครือจักรภพ