ดาราศาสตร์ทั่วไป/คนทำอะไรในดาราศาสตร์

ดาราศาสตร์นั้นเหมือนกับวิทยาศาสตร์สายอื่น ๆ ที่เป็นกิจกรรมทางสังคมที่มีการอภิปรายถึงแนวคิดใหม่ ๆ ตลอดจนข้อมูลและการโต้แย้งกันในแต่ละข้อสังเกต นักดาราศาสตร์สามารถแบ่งออกได้เป็นสองกลุ่มใหญ่ ๆ คือ นักดาราศาสตร์สังเกตการณ์ (Observational astronomers) ซึ่งเชี่ยวชาญในด้านการประกอบเครื่องมือ เช่น กล้องโทรทรรศน์ และยานอวกาศ และนำข้อมูลดิบไปประมวลผลให้มีความหมาย นักดาราศาสตร์ทฤษฎี (Theoretical astronomers) มักเรียกว่า นักดาราศาสตร์ฟิสิกส์ (Astrophysicists) ซึ่งจะเป็นผู้นำผลลัพธ์ที่ได้จากการประมวลของนักดาราศาสตร์สังเกตการณ์ไปใช้ และพยายามสร้างแบบจำลองทางกายภาพซึ่งจะอธิบายข้อมูลที่ผู้สังเกตการณ์เห็น และเตรียมแนวคิดและทิศทางการสังเกตให้ผู้สังเกตการณ์ต่อไป นักดาราศาสตร์ทฤษฎีโดยมากมักขึ้นกับแบบจำลองคอมพิวเตอร์และมักมีทักษะการโปรแกรม (Programming)

ดาราศาสตร์นั้นค่อนข้างเฉพาะทางในเรื่องของข้อมูลจำนวนมากซึ่งถูกจัดหามาโดยนักดาราศาสตร์สมัครเล่น (Amateur astronomers) ข้อมูลนั้นจำเป็นในบางสาขา เช่น ความแปรปรวนของดาวฤกษ์ในดาราศาสตร์ หรือ การค้นพบดาวหาง ซึ่งสามารถรวบรวมได้ผ่านเครื่องมือที่ดีภายใต้งบประมาณของผู้สนใจเป็นงานอดิเรก

พิชญพิจารณ์

พิชญพิจารณ์ หรือ การทบทวนโดยผู้รู้เสมอกัน เป็นส่วนสำคัญในกระบวนการวิทยาศาสตร์ คือการพิจารณ์สิ่งที่เกิดขึ้นในหลาย ๆ ขั้นตอนระหว่างกระบวนการ และสร้างสิ่งที่เรียกว่า ตัวกรององค์ความรู้ (Knowledge filter) ในกระบวนการพิชญพิจารณ์ ข้อเสนอ หรือ บทความวารสารจะถูกส่งให้กับกลุ่มของคณะกรรมการ ซึ่งจะแสดงความเห็นต่อข้อเสนอนั้นโดยนิรนาม ขณะที่คณะกรรมการในบางครั้งจะสื่อสารกัน พวกเขาไม่ได้ตั้งใจเพื่อบรรลุข้อตกลงเกี่ยวกับคุณภาพของงาน นอกจากนั้น คณะกรรมการมักไม่ได้มีอำนาจในขั้นตอนสุดท้ายในการตัดสินข้อเสนอ แต่จะให้ความเห็นต่อบรรณาธิการหรือผู้อำนวยการโครงการซึ่งมีอำนาจขั้นสุดท้ายแทน

ความคิดเห็นของคณะกรรมการมักมีประโยชน์ต่อผู้ส่ง และมักให้คำแนะนำสำหรับการปรับปรุงของผู้ส่ง นี่ถือเป็นเรื่องสำคัญสำหรับกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ เนื่องจากผู้ส่งสามารถรับฟีดแบ็คในข้อเสนอของเขาและสามารถปรับปรุงมันได้ ในบางกรณี ผู้ส่งถูกส่งเสริมให้ส่งข้อเสนอของเขาเข้ามาใหม่หลังจากการเปลี่ยนแปลงแล้ว และนี่มักจะพัฒนาไปสู่การสื่อสารแบบนิรนามระหว่างคณะกรรมการและผู้ส่ง

ชีวิตของนักดาราศาสตร์สังเกตการณ์

ธรรมดาแล้ว ในการเริ่มสังเกตการณ์ นักดาราศาสตร์สังเกตการณ์ตื่นนอนขึ้นมาในเวลาประมาณบ่าย 3 โมง ในระหว่างวันนั้นนักเทคนิคจะทำการติดตั้งเครื่องมือที่พวกเขาต้องใช้สำหรับการสังเกตการณ์ในยามค่ำคืน พวกเขาจะไปที่กล้องโทรทรรศน์ในเวลาบ่าย 3 โมง เพื่อตรวจสอบความพร้อมและความถูกต้องในการติดตั้งอุปกรณ์ เพราะพวกเขาไม่ต้องการไปปลุกใครขึ้นมากลางตี 3 ถ้ามีอะไรพัง จากนั้นพวกเขาจะใช้เวลาอีกสองชั่วโมงที่เหลือก่อนดวงอาทิตย์ตกในการปรับเทียบช็อต (Calibration shots)

หลังจากดวงอาทิตย์ตก พวกเขาจะเริ่มภารกิจแรกโดยการค้นหาวัตถุและลองถ่ายภาพมัน พวกเขาสามารถเจาะจงพิกัดผ่านคอมพิวเตอร์ได้ แต่นั้นจะชี้กล้องโทรทรรศน์ไปในบริเวณทั่วไปของท้องฟ้าที่คุณสนใจเท่านั้น สิ่งต่อไปที่ต้องใช้คือแผนที่ดาว และมองหารูปแบบของดาวที่อยู่ใกล้กับสิ่งที่สนใจ เหมือนกับการขับรถไปในเมืองแปลก ๆ โดยคุณมองไปที่มอนิเตอร์ จากนั้นก็พยายามจับคู่รูปแบบที่คุณเห็นกับในแผนที่

จะเป็นนักดาราศาสตร์ได้อย่างไร

นักดาราศาสตร์ส่วนมากอยู่ในกลุ่มวิชาฟิสิกส์หรือดาราศาสตร์ในระดับปริญญาตรี จากนั้นในระดับบัณฑิตวิทยาลัยในระดับปริญญาเอก (Ph.D.) โดยการทำวิทยานิพนธ์ในการดูแลของที่ปรึกษา ความท้าทายหลักในการเป็นนักดาราศาสตร์คือการเป็นผู้เชี่ยวชาญในภาษาคณิตศาสตร์ (Language of mathematics) และฟิสิกส์ และจะได้รับประสบการณ์ผ่านการทำงานด้วยกระบวนการทางวิทยาศาสตร์

หลังจากจบการศึกษาในระดับบัณฑิตวิทยาลัยแล้ว นักดาราศาสตร์มักทำงานเป็นนักวิจัยหลังปริญญาเอก ก่อนที่จะได้งานทำทั้งเป็นศาสตราจารย์ที่มหาวิทยาลัย หรือเป็นนักวิจัยในห้องปฏิบัติการ เนื่องจากผู้สำเร็จการศึกษาจำนวนมากในระดับปริญญาเอกพร้อมปริญญาบัตรสาขาดาราศาสตร์ พบได้มากขึ้นนอกสถาบันการศึกษา พวกเขาจะไปทำงานในสายที่เกี่ยวข้องกับวิทยาศาสตร์ เช่น นักโปรแกรมคอมพิวเตอร์ (Computer programmers) สำหรับบริษัทซอฟต์แวร์

ดาราศาสตร์ยังเปิดทางให้กับนักดาราศาสตร์สมัครเล่น ข้อมูลการแปรปรวนของดาวฤกษ์ที่สังเกตผ่านกล้องโทรทรรศน์สามารถเข้าถึงได้โดยผู้สนใจเป็นงานอดิเรก และยังสามารถให้ข้อมูลการสังเกตการณ์ที่สำคัญได้