ตำราอาหาร:เห็ด
หน้าตา
เห็ด เป็นฟังไจชั้นสูงที่มีขนาดใหญ่หน้าที่หลักคือช่วยย่อยสลายซากพืชและสัตว์ให้ผุพัง ดอกเห็ดส่วนใหญ่มีรูปร่างคล้ายร่ม มีหลายขนาดตั้งแต่เท่าเข็มหมุดถึงเท่ากับจาน โดยมีทั้งเห็ดที่รับประทานได้และเห็ดพิษ
ชนิดของเห็ด
[แก้ไข | แก้ไขต้นฉบับ]เห็ดมีอยู่หลายชนิด โดยเห็ดที่รู้จักกันทั่วไป ที่สามารถนำมารับประทานได้และใช้เป็นสมุไพร เช่น เห็ดนางฟ้า เห็ดโคน เห็ดหอม เห็ดเผาะ เห็ดฟาง เห็ดลม เห็ดหูหนู เห็ดหลินจือ
- เห็ดฟาง นิยมเพาะกันบนฟาง เป็นเห็ดที่คนไทยบริโภคเป็นจำนวนมากเพราะหาได้ง่ายและยังมีราคาถูก มีลักษณะสีขาวไข่ มีกลิ่นเฉพาะตัว กลม หรือเรียกอีกชื่อว่าว่าเห็ดบัว
- เห็ดนางฟ้า เป็นเห็ดสีขาวที่มีขาวมีลักษณะก้านยาว อมน้ำ มีถิ่นอยู่ในอำเภอเนินสง่า นิยมนำมาลวกจิ้มกับน้ำพริก เรียกอีกชื่อว่า เห็ดแขกเพราะมีถิ่นที่มาจากประเทศอินเดีย
- เห็ดหูหนู มีลักษณะเป็นสีดำ คล้ายลักษณะของใบหูของหนู มีลักษณะพิเศษคือ มีความกรุบ กรอบ นิยมนำมาลวกจิ้ม ผัด หรือนำมาทำแกงจืดก็ได้ มีถิ่นฐานอยู่ที่ประเทศจีน
- เห็ดนางรมหลวง เรียกอีกชื่อหนึ่งว่า เห็ดออรินจิ มีสีขาว ก้านใหญ่ เป็นเห็ดเมืองหนาว หมวกดอกหนา นิยมนำมาย่างกินกับซอส หรือนำมาทำยำ
- เห็ดเผาะ มีลักษณะเป็นลูกกลมๆ ขึ้นมากในภาคอีสานของประเทศไทย มีอีกชื่อว่า เห็ดผอบ มีราคาที่ค่อนข้างแพงเพราะไม่สามารถนำมาเพาะได้
- เห็ดโคน