ภาษาอังกฤษ/ไวยากรณ์/หน้าที่ของคำ/คำนำหน้านาม

จาก วิกิตำรา

คำนำหน้านาม (article) ในภาษาอังกฤษ ได้แก่ a, an และ the[lower-alpha 1] เติมหน้านามเพื่อแสดงถึงสิ่งใดสิ่งหนึ่ง หรือบอกกลุ่มหรือชนิดของสิ่งหนึ่ง

"He passes an ordinary brick house on the road, with an ordinary little garden."

คำนำหน้านามแบ่งได้เป็น definite (the) และ indefinite articles (a, an)

Definite articles[แก้ไข | แก้ไขต้นฉบับ]

  1. การใช้บ่อยที่สุดคือการใช้หมายความถึงสิ่งที่ผู้ส่งสารและผู้รับสารคุ้นเคยกันดีอยู่แล้ว หรือใช้กับสิ่งที่กล่าวถึงไปแล้วในข้อความ
    • เช่น "The Sun", "the school" (โรงเรียนที่ผู้พูดและผู้ฟังรู้ว่าหมายถึงที่ใด อาจเป็นโรงเรียนที่กำลังเรียนหรือทำงานอยู่ หรือโรงเรียนแห่งเดียวในละแวกนี้)
    • "By and by a giant came out of the dark north, and lay down on the ice near Audhumla.... The giant frowned when he saw the glitter of the golden hair.—Heroes Of Asgard.
  2. ใช้นำหน้าชื่อแม่น้ำ (แล้วละคำว่า river) เช่น the Nile (= Nile river)
  3. ใช้แทนประพันธสรรพนาม (possessive pronouns) เช่น
    • "The mouth, and the region of the mouth, were about the strongest features in Wordsworth's face."—De Quincey
    • The mouth = Wordsworth's mouth
  4. ใช้กับนามนามธรรมที่เป็นพหูพจน์ ทำให้มีลักษณะเป็นสามานยนามขึ้นมา เช่น the authorities
  5. อาจใช้กับการยกหนึ่งสิ่งเป็นตัวแทนของทั้งหมด เช่น
    • "In the sands of Africa and Arabia the camel is a sacred and precious gift."—Gibbon.
  6. Definite articles สามารถใช้เปลี่ยนคำกริยาหรือคุณศัพท์เป็นคำนามได้ ดูในบท "คำนาม"
  7. สามารถใช้เป็นคำวิเศษณ์ได้ ดูในบท "คำวิเศษณ์"

Indefinite articles[แก้ไข | แก้ไขต้นฉบับ]

ใช้ an นำหน้าเสียงสระ และ a นำหน้าเสียงพยัญชนะ ซึ่งผู้อ่านควรทราบว่าเสียงสระหรือเสียงพยัญชนะอาจไม่ตรงกับรูปสระหรือรูปพยัญชนะเสมอไป ตัวอย่างเช่น "a house," "an orange," "a European," "an honor," "a yelling crowd."

  1. การใช้บ่อยที่สุดเพื่อระบุถึงสิ่งใดสิ่งหนึ่งจากกลุ่มวัตถุโดยไม่เจาะจง เช่น
    Near the churchyard gate stands a poor-box, fastened to a post by iron bands and secured by a padlock, with a sloping wooden roof to keep off the rain.—Longfellow
  2. ใช้แทนคำคุณศัพท์ โดยมีความหมายว่า "หนึ่ง" (one), "แต่ละ" (each), และ "ทุก" (every)
  3. ใช้นำหน้าวิสามานยามเพื่อขยายขอบเขตความหมาย เช่น "a Caesar" (ซีซาร์เป็นชื่อสกุลแม่ทัพและรัฐบุรุษโรมัน a Caesar หมายความถึงคนในวงศ์ตระกูลของซีซาร์ที่ไม่เจาะจงผู้ใด)
  4. ใช้นำหน้านามนามธรรม เป็นการจำกัดสิ่งนั้นให้เหลือเพียงตัวอย่างเดียวที่มีคุณสมบัติของสิ่งนั้น เช่น
    The simple perception of natural forms is a delight.—Emerson (กล่าวถึงสิ่ง ๆ เดียวที่ทำให้ยินดี และส่อความว่าสิ่งอื่นก็ทำให้ยินดีเช่นเดียวกัน)
  5. ใช้กับ such, many, และ what และอาจมีหน้าที่ร่วมขยายนามด้วย เช่น
    How was I to pay such a debt?—Thackeray.
  6. ใช้เติมหน้าคำคุณศัพท์ให้เป็นคำนาม ดูในบท "คำนาม"

หมายเหตุการใช้

  1. Not กับ never ที่ใช้กับ a หรือ an จะเป็นคำคุณศัพท์บอกจำนวน แทนคำวิเศษณ์ตามปกติ เช่น
    Not a drum was heard, not a funeral note.—Wolfe
  2. คำคุณศัพท์ few กับ little มีความหมายเชิงลบว่า not much, not many แต่เมื่อเติม a จะกลายเป็นมีความหมายเชิงบวกว่า some

เชิงอรรถ[แก้ไข | แก้ไขต้นฉบับ]

    • a อ่านว่าอะ (เวลาไม่เน้น) หรือเอ (เวลาเน้น)
    • an อ่านว่าอัน (เวลาไม่เน้น) หรือแอ็น (เวลาเน้น)
    • the อ่านว่า ธิ ในที่นี้ใช้ ธ แทนหน่วยเสียง /ð/ ดู บทว่าด้วยการออกเสียงประกอบ

อ้างอิง[แก้ไข | แก้ไขต้นฉบับ]