ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/รายการคำศัพท์

รายการคำกริยา

คำศัพท์		ความหมาย	บทที่
อักษรไทย	อักษรละติน
อาคจฺฉติ	āgacchati	มา	1
อาหรติ	āharati	นำมา	2
อารุหติ	āruhati	ขึ้น, ปีนขึ้น	2
อิจฺฉติ	icchati	ปรารถนา, ต้องการ	4
โอตรติ	otarati	ลง	4
โอรุหติ	oruhati	ลง	2
กสติ	kasati	ไถนา	1
ขณติ	khaṇati	ขุด	2
ขาทติ	khādati	กิน	4
คจฺฉติ	gacchati	ไป	1
ฉินฺทติ	chindati	ตัด	1
ฑสติ	ḍasati	กัด	4
ธาวติ	dhāvati	วิ่ง	1
โธวติ	dhovati	ซัก, ล้าง	4
นิกฺขมติ	nikkhamati	ออก, ออกเดินทาง	4
ปกฺโกสติ	pakkosati	เรียก	4
ปตติ	patati	ตก	4
ปจติ	pacati	ทำอาหาร, หุง (ข้าว)	1
ปหรติ	paharati	ทุบ, ตี, ทำร้าย, โจมตี	2
ปสฺสติ	passati	เห็น, มอง, ดู	1
ปุจฺฉติ	pucchati	ถาม, ปุจฉา	4
ภาสติ	bhāsati	พูด	1
ภุญฺชติ	bhuñjati	กิน	1
หนติ	hanati	ฆ่า	4
หรติ	harati	ถือ, นำไป, หยิบไป, พาไป	2
ยาจติ	yācati	ขอ	2
รกฺขติ	rakkhati	ปกป้อง	2
สยติ	sayati	นอน	1
วนฺทติ	vandati	บูชา, ไหว้, กราบ, ทำความเคารพ	2
วิชฺฌติ	vijjhati	ยิง	2

รายการคำที่นอกเหนือจากคำกริยา

ช = เพศชาย

ญ = เพศหญิง

ก = เพศกลาง

คำศัพท์		ความหมาย	บทที่
อักษรไทย	อักษรละติน
อมจฺจ	amacca	ช. อำมาตย์	4
อสฺส	assa	ช. ม้า	3
อาวาฏ	āvāṭa	ช. หลุม, บ่อ	2
อุปาสก	upāsaka	ช. อุบาสก	4
โอทน	odana	ช. ข้าวสวย	2
กกจ	kakaca	ช. เลื่อย	3
กสฺสก	kassaka	ช. ชาวนา	1
กุกฺกุร	kukkura	ช. หมา	2
กุมาร	kumāra	ช. เด็กชาย	1
ขคฺค	khagga	ช. ดาบ, ขรรค์	3
คาม	gāma	ช. หมู่บ้าน	2
จนฺท	canda	ช. ดวงจันทร์	2
โจร	cora	ช. โจร	3
ทารก	dāraka	ช. เด็ก, ทารก	4
ทีป	dīpa	ช. เกาะ; ตะเกียง, ดวงไฟ	3
ธีวร	dhīvara	ช. ชาวประมง	4
นร	nara	ช. คน; ผู้ชาย	1
ปญฺห	pañha	ช. คำถาม, ปัญหา	4
ปณฺฑิต	paṇḍita	ช. ผู้รู้, ผู้มีปัญญา, บัณฑิต	3
ปาท	pāda	ช. เท้า, บาท	3
ปาสาณ	pāsāṇa	ช. หิน, ก้อนหิน	3
ปาสาท	pāsāda	ช. วัง, ปราสาท	4
ปิฏก	piṭaka	ช. ตะกร้า	4
ปุตฺต	putta	ช. ลูกชาย, บุตร	1
ปุริส	purisa	ช. ผู้ชาย	1
ตถาคต	Tathāgata	ช. พระพุทธเจ้า	1
ธมฺม	dhamma	ช. ธรรม, คำสอน; ความจริง	2
ปตฺต	patta	ช. ถ้วย, ชาม, บาตร	2
ปพฺพต	pabbata	ช. ภูเขา, บรรพต	2
พุทฺธ	Buddha	ช. พระพุทธเจ้า	1
พฺราหฺมณ	brāhmaṇa	ช. พราหมณ์	1
ภตฺต	bhatta	ช. ข้าว	2
ภูปาล	bhūpāla	ช. พระราชา, กษัตริย์	1
มคฺค	magga	ช. ทาง, ถนน	3
มจฺฉ	maccha	ช. ปลา, มัจฉา	4
มนุสฺส	manussa	ช. มนุษย์	1
มาตุล	mātula	ช. ลุง	1
มิค	miga	ช. กวาง	3
มิตฺต	mitta	ช. เพื่อน, มิตร	1
หตฺถ	hattha	ช. มือ, หัตถ์	3
ยาจก	yācaka	ช. ขอทาน, ยาจก	2
รชก	rajaka	ช. คนซักผ้า	4
รถ	ratha	ช. รถ, ยานพาหนะ, รถม้า	3
รุกฺข	rukkha	ช. ต้นไม้	2
สกฏ	sakaṭa	ช. เกวียน	3
สคฺค	sagga	ช. สวรรค์	3
สปฺป	sappa	ช. งู	4
สมณ	samaṇa	ช. ภิกษุ, สมณะ	3
สหาย	sahāya	ช. เพื่อน, สหาย	1
สหายก	sahāyaka	ช. เพื่อน	1
สร	sara	ช. ศร (อาวุธชนิดหนึ่ง)	3
สาฏก	sāṭaka	ช. เสื้อผ้า	4
สาวก	sāvaka	ช. ศิษย์, สาวก	3
สิคาล	sigāla	ช. แจ็กคัล (หมาจิ้งจอกทอง)	2
สุก	suka	ช. นกแก้ว	4
สุคต	Sugata	ช. พระพุทธเจ้า	1
สุนข	sunakha	ช. หมา, สุนัข	2
สุริย	suriya	ช. ดวงอาทิตย์, สุริยะ	2
สุว	suva	ช. นกแก้ว	4
สูกร	sūkara	ช. หมู, สุกร	4
โสณ	soṇa	ช. หมา	2
โสปาน	sopāna	ช. บันได	4
วราห	varāha	ช. หมู, สุกร	4
วาณิช	vāṇija	ช. พ่อค้า	1
วิหาร	vihāra	ช. วิหาร, โบสถ์	2

สารบัญ

บทนำ - การอ่านออกเสียง

บทที่ 1 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นผู้ทำ รูปเอกพจน์และพหูพจน์, การผันกริยากาลปัจจุบันสำหรับประธานบุรุษที่ 3 เอกพจน์และพหูพจน์

บทที่ 2 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นกรรมตรง รูปเอกพจน์และพหูพจน์

บทที่ 3 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นเครื่องทำ รูปเอกพจน์และพหูพจน์

บทที่ 4 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นต้นกำเนิด รูปเอกพจน์และพหูพจน์

บทที่ 5 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นกรรมรอง รูปเอกพจน์และพหูพจน์

บทที่ 6 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นเจ้าของ รูปเอกพจน์และพหูพจน์

บทที่ 7 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นสถานที่ รูปเอกพจน์และพหูพจน์

บทที่ 8 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นคำร้องเรียก รูปเอกพจน์และพหูพจน์, การผันคำนามเพศกลางที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ

บทที่ 9 - การสร้างคำนามจากกริยา

บทที่ 10 - การผันคำกริยาเพื่อไม่ให้ระบุกาล

บทที่ 11 - การผันคำกริยาเพื่อบอกเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้น ณ ปัจจุบัน, การผันคำนามเพศชายและเพศกลาง

บทที่ 12 - การผันคำกริยาในกาลปัจจุบัน และบอกความเป็นผู้กระทำ

บทที่ 13 - การผันคำกริยาในกาลปัจจุบัน และบอกความเป็นผู้กระทำ (ภาคต่อ)

บทที่ 14 - การผันคำกริยาเพื่อบอกกาลอนาคต

บทที่ 15 - การผันคำกริยาเพื่อบอกความเป็นไปได้และคำแนะนำ

บทที่ 16 - การผันคำกริยาเพื่อบอกคำสั่ง

บทที่ 17 - การผันคำกริยาเพื่อบอกกาลอดีต

บทที่ 18 - การผันคำนามเพศหญิงที่ลงท้ายด้วยเสียง อา

บทที่ 19 - การผันคำกริยาเพื่อบอกเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้น

บทที่ 20 - การผันคำนามเพศหญิงที่ลงท้ายด้วยเสียง อิ และ อี

บทที่ 21 - การผันคำกริยาเพื่อบอกเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้น ณ ปัจจุบัน (ภาคต่อ), การผันคำนามเพศหญิง

บทที่ 22 - การผันคำกริยาเพื่อบอกความเป็นผู้ถูกกระทำในกาลอนาคต

บทที่ 23 - การผันคำกริยาเพื่อบอกการไหว้วานหรือการบังคับ

บทที่ 24 - การผันคำนามเพศหญิงที่ลงท้ายด้วยเสียง อุ

บทที่ 25 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อิ

บทที่ 26 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อี

บทที่ 27 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อุ และ อู

บทที่ 28 - การผันคำนามของผู้กระทำกริยา และคำนามที่บ่งบอกความสัมพันธ์ทางเครือญาติ

บทที่ 29 - การผันคำนามเพศกลางที่ลงท้ายด้วยเสียง อิ และ อุ

บทที่ 30 - การผันคำคุณศัพท์ที่ลงท้ายด้วย -วนฺตุ และ -มนฺตุ

บทที่ 31 - การผันคำสรรพนามบอกบุรุษ

บทที่ 32 - การผันคำสรรพนามบอกบุรุษ สรรพนามบอกความสัมพันธ์ สรรพนามบอกระยะ และสรรพนามบอกคำถาม

ภาคผนวก - รายการคำกริยาในภาษาบาลี, รายการคำที่นอกเหนือจากคำกริยาในภาษาบาลี