ภาษาบาลีสำหรับผู้เริ่มต้น/รายการคำศัพท์
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
รายการคำกริยา[แก้ไข | แก้ไขต้นฉบับ]
คำศัพท์ | ความหมาย | บทที่ | |
---|---|---|---|
อักษรไทย | อักษรละติน | ||
อาคจฺฉติ | āgacchati | มา | 1 |
อาหรติ | āharati | นำมา | 2 |
อารุหติ | āruhati | ขึ้น, ปีนขึ้น | 2 |
อิจฺฉติ | icchati | ปรารถนา, ต้องการ | 4 |
โอตรติ | otarati | ลง | 4 |
โอรุหติ | oruhati | ลง | 2 |
กสติ | kasati | ไถนา | 1 |
ขณติ | khaṇati | ขุด | 2 |
ขาทติ | khādati | กิน | 4 |
คจฺฉติ | gacchati | ไป | 1 |
ฉินฺทติ | chindati | ตัด | 1 |
ฑสติ | ḍasati | กัด | 4 |
ธาวติ | dhāvati | วิ่ง | 1 |
โธวติ | dhovati | ซัก, ล้าง | 4 |
นิกฺขมติ | nikkhamati | ออก, ออกเดินทาง | 4 |
ปกฺโกสติ | pakkosati | เรียก | 4 |
ปตติ | patati | ตก | 4 |
ปจติ | pacati | ทำอาหาร, หุง (ข้าว) | 1 |
ปหรติ | paharati | ทุบ, ตี, ทำร้าย, โจมตี | 2 |
ปสฺสติ | passati | เห็น, มอง, ดู | 1 |
ปุจฺฉติ | pucchati | ถาม, ปุจฉา | 4 |
ภาสติ | bhāsati | พูด | 1 |
ภุญฺชติ | bhuñjati | กิน | 1 |
หนติ | hanati | ฆ่า | 4 |
หรติ | harati | ถือ, นำไป, หยิบไป, พาไป | 2 |
ยาจติ | yācati | ขอ | 2 |
รกฺขติ | rakkhati | ปกป้อง | 2 |
สยติ | sayati | นอน | 1 |
วนฺทติ | vandati | บูชา, ไหว้, กราบ, ทำความเคารพ | 2 |
วิชฺฌติ | vijjhati | ยิง | 2 |
รายการคำที่นอกเหนือจากคำกริยา[แก้ไข | แก้ไขต้นฉบับ]
- ช = เพศชาย
- ญ = เพศหญิง
- ก = เพศกลาง
คำศัพท์ | ความหมาย | บทที่ | |
---|---|---|---|
อักษรไทย | อักษรละติน | ||
อมจฺจ | amacca | ช. อำมาตย์ | 4 |
อสฺส | assa | ช. ม้า | 3 |
อาวาฏ | āvāṭa | ช. หลุม, บ่อ | 2 |
อุปาสก | upāsaka | ช. อุบาสก | 4 |
โอทน | odana | ช. ข้าวสวย | 2 |
กกจ | kakaca | ช. เลื่อย | 3 |
กสฺสก | kassaka | ช. ชาวนา | 1 |
กุกฺกุร | kukkura | ช. หมา | 2 |
กุมาร | kumāra | ช. เด็กชาย | 1 |
ขคฺค | khagga | ช. ดาบ, ขรรค์ | 3 |
คาม | gāma | ช. หมู่บ้าน | 2 |
จนฺท | canda | ช. ดวงจันทร์ | 2 |
โจร | cora | ช. โจร | 3 |
ทารก | dāraka | ช. เด็ก, ทารก | 4 |
ทีป | dīpa | ช. เกาะ; ตะเกียง, ดวงไฟ | 3 |
ธีวร | dhīvara | ช. ชาวประมง | 4 |
นร | nara | ช. คน; ผู้ชาย | 1 |
ปญฺห | pañha | ช. คำถาม, ปัญหา | 4 |
ปณฺฑิต | paṇḍita | ช. ผู้รู้, ผู้มีปัญญา, บัณฑิต | 3 |
ปาท | pāda | ช. เท้า, บาท | 3 |
ปาสาณ | pāsāṇa | ช. หิน, ก้อนหิน | 3 |
ปาสาท | pāsāda | ช. วัง, ปราสาท | 4 |
ปิฏก | piṭaka | ช. ตะกร้า | 4 |
ปุตฺต | putta | ช. ลูกชาย, บุตร | 1 |
ปุริส | purisa | ช. ผู้ชาย | 1 |
ตถาคต | Tathāgata | ช. พระพุทธเจ้า | 1 |
ธมฺม | dhamma | ช. ธรรม, คำสอน; ความจริง | 2 |
ปตฺต | patta | ช. ถ้วย, ชาม, บาตร | 2 |
ปพฺพต | pabbata | ช. ภูเขา, บรรพต | 2 |
พุทฺธ | Buddha | ช. พระพุทธเจ้า | 1 |
พฺราหฺมณ | brāhmaṇa | ช. พราหมณ์ | 1 |
ภตฺต | bhatta | ช. ข้าว | 2 |
ภูปาล | bhūpāla | ช. พระราชา, กษัตริย์ | 1 |
มคฺค | magga | ช. ทาง, ถนน | 3 |
มจฺฉ | maccha | ช. ปลา, มัจฉา | 4 |
มนุสฺส | manussa | ช. มนุษย์ | 1 |
มาตุล | mātula | ช. ลุง | 1 |
มิค | miga | ช. กวาง | 3 |
มิตฺต | mitta | ช. เพื่อน, มิตร | 1 |
หตฺถ | hattha | ช. มือ, หัตถ์ | 3 |
ยาจก | yācaka | ช. ขอทาน, ยาจก | 2 |
รชก | rajaka | ช. คนซักผ้า | 4 |
รถ | ratha | ช. รถ, ยานพาหนะ, รถม้า | 3 |
รุกฺข | rukkha | ช. ต้นไม้ | 2 |
สกฏ | sakaṭa | ช. เกวียน | 3 |
สคฺค | sagga | ช. สวรรค์ | 3 |
สปฺป | sappa | ช. งู | 4 |
สมณ | samaṇa | ช. ภิกษุ, สมณะ | 3 |
สหาย | sahāya | ช. เพื่อน, สหาย | 1 |
สหายก | sahāyaka | ช. เพื่อน | 1 |
สร | sara | ช. ศร (อาวุธชนิดหนึ่ง) | 3 |
สาฏก | sāṭaka | ช. เสื้อผ้า | 4 |
สาวก | sāvaka | ช. ศิษย์, สาวก | 3 |
สิคาล | sigāla | ช. แจ็กคัล (หมาจิ้งจอกทอง) | 2 |
สุก | suka | ช. นกแก้ว | 4 |
สุคต | Sugata | ช. พระพุทธเจ้า | 1 |
สุนข | sunakha | ช. หมา, สุนัข | 2 |
สุริย | suriya | ช. ดวงอาทิตย์, สุริยะ | 2 |
สุว | suva | ช. นกแก้ว | 4 |
สูกร | sūkara | ช. หมู, สุกร | 4 |
โสณ | soṇa | ช. หมา | 2 |
โสปาน | sopāna | ช. บันได | 4 |
วราห | varāha | ช. หมู, สุกร | 4 |
วาณิช | vāṇija | ช. พ่อค้า | 1 |
วิหาร | vihāra | ช. วิหาร, โบสถ์ | 2 |
สารบัญ[แก้ไข | แก้ไขต้นฉบับ]
- บทนำ - การอ่านออกเสียง
- บทที่ 1 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นผู้ทำ รูปเอกพจน์และพหูพจน์, การผันกริยากาลปัจจุบันสำหรับประธานบุรุษที่ 3 เอกพจน์และพหูพจน์
- บทที่ 2 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นกรรมตรง รูปเอกพจน์และพหูพจน์
- บทที่ 3 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นเครื่องทำ รูปเอกพจน์และพหูพจน์
- บทที่ 4 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นต้นกำเนิด รูปเอกพจน์และพหูพจน์
- บทที่ 5 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นกรรมรอง รูปเอกพจน์และพหูพจน์
- บทที่ 6 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นเจ้าของ รูปเอกพจน์และพหูพจน์
- บทที่ 7 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นสถานที่ รูปเอกพจน์และพหูพจน์
- บทที่ 8 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ ที่ทำหน้าที่เป็นคำร้องเรียก รูปเอกพจน์และพหูพจน์, การผันคำนามเพศกลางที่ลงท้ายด้วยเสียง อะ
- บทที่ 9 - การสร้างคำนามจากกริยา
- บทที่ 10 - การผันคำกริยาเพื่อไม่ให้ระบุกาล
- บทที่ 11 - การผันคำกริยาเพื่อบอกเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้น ณ ปัจจุบัน, การผันคำนามเพศชายและเพศกลาง
- บทที่ 12 - การผันคำกริยาในกาลปัจจุบัน และบอกความเป็นผู้กระทำ
- บทที่ 13 - การผันคำกริยาในกาลปัจจุบัน และบอกความเป็นผู้กระทำ (ภาคต่อ)
- บทที่ 14 - การผันคำกริยาเพื่อบอกกาลอนาคต
- บทที่ 15 - การผันคำกริยาเพื่อบอกความเป็นไปได้และคำแนะนำ
- บทที่ 16 - การผันคำกริยาเพื่อบอกคำสั่ง
- บทที่ 17 - การผันคำกริยาเพื่อบอกกาลอดีต
- บทที่ 18 - การผันคำนามเพศหญิงที่ลงท้ายด้วยเสียง อา
- บทที่ 19 - การผันคำกริยาเพื่อบอกเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้น
- บทที่ 20 - การผันคำนามเพศหญิงที่ลงท้ายด้วยเสียง อิ และ อี
- บทที่ 21 - การผันคำกริยาเพื่อบอกเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้น ณ ปัจจุบัน (ภาคต่อ), การผันคำนามเพศหญิง
- บทที่ 22 - การผันคำกริยาเพื่อบอกความเป็นผู้ถูกกระทำในกาลอนาคต
- บทที่ 23 - การผันคำกริยาเพื่อบอกการไหว้วานหรือการบังคับ
- บทที่ 24 - การผันคำนามเพศหญิงที่ลงท้ายด้วยเสียง อุ
- บทที่ 25 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อิ
- บทที่ 26 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อี
- บทที่ 27 - การผันคำนามเพศชายที่ลงท้ายด้วยเสียง อุ และ อู
- บทที่ 28 - การผันคำนามของผู้กระทำกริยา และคำนามที่บ่งบอกความสัมพันธ์ทางเครือญาติ
- บทที่ 29 - การผันคำนามเพศกลางที่ลงท้ายด้วยเสียง อิ และ อุ
- บทที่ 30 - การผันคำคุณศัพท์ที่ลงท้ายด้วย -วนฺตุ และ -มนฺตุ
- บทที่ 31 - การผันคำสรรพนามบอกบุรุษ
- บทที่ 32 - การผันคำสรรพนามบอกบุรุษ สรรพนามบอกความสัมพันธ์ สรรพนามบอกระยะ และสรรพนามบอกคำถาม
- ภาคผนวก - รายการคำกริยาในภาษาบาลี, รายการคำที่นอกเหนือจากคำกริยาในภาษาบาลี